Niet altijd leunen op rapporten en analyses

Niet altijd leunen op rapporten en analyses

Onlangs heeft TNO met het tweede prognoserapport wederom laten zien dat de vervangings- en renovatieopgave in de infrastructuur groot is. Tegelijkertijd, als iemand daar objectieve gegevens over vraagt, dan zijn die er eigenlijk niet. Daar komt bij dat het weliswaar collectief een heel grote opgave is, maar elke individuele opdrachtgever daar slechts een klein stukje van ziet. Er is dan ook nog heel weinig beweging. Wat is de kip en wat is het ei? Ontbreekt de beweging omdat vooral op gemeentelijk niveau de exacte gegevens er (nog) niet zijn? Of zijn er nog geen gegevens omdat het onderwerp toch nog nét niet belangrijk gevonden wordt?

Het is misschien ook heel makkelijk om door gebrek aan gegevens de boot af te houden. Zo van ‘ik kom pas in actie als ik precies weet welke brug aan de beurt is’. Dat moeten we naar mijn gevoel toch zien te doorbreken. Je begint waar je kan beginnen. Het ontbreken van de nauwkeurige gegevens mag geen excuus zijn om dat niet te doen. De cijfers in het Prognoserapport zijn immers nauwkeurig genoeg om te weten dat het veel is.

In een wereld waar gegevens ons niet alles vertellen en de toekomst onzeker is, moeten we beseffen dat we niet altijd kunnen leunen op rapporten en analyses. Het TNO-rapport nummer drie zal ons ook niet haarfijn vertellen welke brug wanneer gebouwd moet worden. Tegelijkertijd zit ook in dit tweede rapport voldoende handelingsperspectief. Er is meer standaardisatie nodig en opdrachtgevers moeten meer bruggen seriematig durven uitvragen.

Veel marktpartijen staan daarvoor open. Als drie gemeenten samen vijftig bruggen hebben weet je zeker dat daar minstens tien van moeten worden aangepakt. Dus sluit als opdrachtgever een contract met drie partijen die daarmee aan de slag kunnen en ga samen de benodigde gegevens genereren. Dan krijgen we ook een systeemverandering. Want als partijen beseffen dat ze nog 4000 van die bruggen moeten aanpakken, dan gaan ze die tien echt anders aanpakken en komen er ook hele andere oplossingen. Inderdaad, dat heet transitie. Een fijne kerst!

Nynke Sijtsma
Directeur De Bouwcampus